HOI HALLO LEUK DAT JE HIER BENT,
nadat ik 10 jaar helemaal ervan overtuigd was dat ik voor altijd ‘yogajuf’ zou zijn..keerde mijn route ineens richting de kinderopvang. In plaats van zeven yogalessen geef ik er nu één per week. En vier dagen worden gevuld met kinderopvang.
Wat een rijkdom om nu wekelijks omringd te worden door zoveel licht. Voor mij zijn kinderen puur licht. Ze zitten nog zo dicht bij wie ze werkelijk zijn. Wij als volwassenen hebben zoveel verhaal. Zoveel gedachtes. Zoveel moeten. Zoveel oordelen. Zoveel reacties gebaseerd op onze ervaringen. De kindjes leven in het nu. Als gastouder ga ik met ze mee. Naar het nu.
In het nu zie je dauwdruppels aan de blaadjes buiten. In het nu wil je soms ineens een knuffeltje. In het nu zien we het zonlicht schijnen door het raam waardoor er schaduwen zijn van de boomtakken op de muur.
Natuurlijk komen er ook emoties voorbij. Die laat ik er zijn. Boos zijn mag. Verdrietig zijn mag ook. Teleurgesteld zijn. Noem het maar op. Emoties mogen er zijn, en tegelijk ben ik de volwassene, ik bied de kaders. Als je boos bent kun je niet zomaar met speelgoed gaan gooien. We kunnen wel met een bal gaan gooien. Lekker hard. En als een kindje bijvoorbeeld iets jammer vindt dan zeg ik niet, ‘stel je niet aan ‘ maar ik zeg.. ‘ Je mag het jammer vinden. Ik snap je. Het is ook jammer. ‘ Door het gevoel te zien, is het daarna vrij snel weer voorbij.
Wonderlijk hoe dat met kindjes gaat.
Dus dat wat betreft m’n werk. En wat zal ik verder nog vertellen? Ik ben moeder van 5 mooie grote kinderen waar ik enorm trots op ben. Ik hou van reizen, heb al veel van de wereld gezien. (Europa/ Afrika/ Azië). En de laatste paar jaar ben ik ook enorm gelukkig als we door de duinen wandelen/ of fietsen bijvoorbeeld bij Schoorl in de buurt.
Ik heb heus nog wel dingen waar ik niet uit ben, maar dat kijk ik aan en dan omarm ik ook dat. ‘Het mag’ zeg ik dan tegen mezelf en dan is ook dat vrij snel weer goed.
Sanne